Inmiddels zit de eerste week van de examens erop. Helaas heb ik er pas twee gehad (Nederlands en geschiedenis) en volgen er volgende week nog 5 + 1 de maandag daarop. Natúúrlijk ben ik keihard aan het buffelen om alle leerstof er nog in te stampen. Wel in het zonnetje, want die wil ik niet missen. "Goh wat ben jij bruin zeg!" "Ja, het is eindexamenweek". Ik ga al bijna door voor negertje. Nu lig ik ook met mijn wiskundeboek in het gras. Er kruipen wel de hele tijd vliegjes over mijn boek om er vervolgens dood te gaan. Ik heb nagedacht waarom nou daar, en ik kan er drie redenen voor verzinnen:
1. Ze waren al aan het doodgaan en zochten een plek op met abstracte energie voor hun reis naar het vliegjesparadijs;
2. Wiskunde is de doodsoorzaak (lijkt mij niet zo gek);
3. Het is makkelijker om op een plat boek dood te gaan dan op een grassprietje.
Punt 2 spreekt mij persoonlijk het meeste aan, omdat ik me ook wel eens zo voel. Zoals je wel kunt merken gaat het namelijk niet zo uitstekend met de concentratie en kan iemand mij logaritmes uitleggen?
Als laatste moeten jullie dit nummer van CocoRosie gaan luisteren (klik) , want dat is erg mooi. Dan ga ik me nu weer op functies, normaalwaarschijnlijkheidspapier, logaritmes en groeifactoren storten. Adieu!
Edit:
Het is inmiddels 16:52 u. Ongeveer drie wiskundesommen, een glaasje wijn en een hoop gedachtes en handelingen die niets met leren te maken hebben verder. Mijn concentratievermogen is werkelijk 0 en de buurjongetjes spelen het maak-zo-veel-mogelijk-lawaai spel in het zwembad. Tijd om te stoppen met blokken en het laatste zonnetje te pakken zou ik zeggen.
