10.2.11

Two Beating Hearts

Ik ben twee teksten van Hegel aan het printen. Er is eindelijk weer nieuw printpapier, het vorige semester was ik gedwongen om de helft van mijn teksten op de blanco zijde van oude logicaoefeningen en Aristoteles' Anima te printen voor het tentamen ethiek. Nu heb ik weer mooie witte velletjes die aan beide kanten bedrukbaar zijn. Is dat eigenlijk wel een woord?
Hoe dan ook, de printer heeft inmiddels zijn werk gedaan en de twee negen-pagina's-lange teksten met microscopisch kleine lettertjes in raar oud Engels (waar de "s" vaak wordt vervangen voor een "f" als in philofophers, of fenfe) liggen op me te wachten. Met een gele markeerstift zal ik ze dapper te lijf gaan, terwijl mijn hoop om er zonder kleerscheuren en met een frisse schedelinhoud weer uit te komen nihil is.
Na mijn herkansing predikatenlogica, waar ik jullie de vorige keer mee heb lastiggevallen en ik uiteindelijk een 7,4 voor heb weten te behalen, is het tweede semester al weer anderhalve week geleden begonnen. Meteen in de eerste week kregen we al weer stapels teksten en opdrachten mee naar huis. Mijn goede voornemen om dit semester meer colleges te volgen heb ik tot nu toe aardig waargemaakt. Alleen het teksten lezen gaat nu dus weer beginnen.. Maar ik zal me ertoe zetten! Gelukkig ben ik van de vroege negen-uur-'s ochtendscolleges af, daarvan is er nog maar één resterend en dat is op de vrijdagochtend. En die is toch niet belangrijk. Dus.

Het avondcollege dat een paar uur geleden is afgelopen was niet heel boeiend. Het was zelfs zo onboeiend dat een jongen schuin voor mij zijn kauwgom uit zijn mond haalde, het uitgebreid rondom het roerstokje van zijn papierenbekercappuccino boetseerde en er vervolgens een vlaggetje van maakte met een ezelskop erop. Ik heb geprobeerd er niet naar te kijken maar dat was lastig. Het meisje dat naast hem zat keek ook gefscineerd toe en zwiepte om de zoveel minuten haar haren over mijn aantekeningen. Met lang haar is dat ook niet zo heel moeilijk hoor, in die smalle banken. Een laptop in de collegezaal kan het scherm alleen in een hoek van negentig graden hebben omdat de rug van de student voor je er tegenaan leunt.
Ik ben maar gaan tekenen in de hoop het verhaal van de docent beter te kunnen volgen. Aantekeningen maken was niet echt nodig, de slide van zijn PowerPoint stond al een kwartier op "Karl Marx (1818 - 1883)". Wat hij nog over hem heeft willen vertellen kwam pas aan bod tijdens de slide van "Auguste Comte (1798 - 1857)" die verder ook leeg bleef. Toen de tijd om was jaste de docent er nog snel een slide doorheen die we alleen nog maar snel konden overpennen voor er opgestaan moest worden om alle medestudenten uit hun bankjes te laten (ik zat aan het uiteinde, wat betekent dat je in de pauze als eerste eruit moet en er als laatste weer in). En nu liggen nog steeds die teksten op mij te wachten.