Toen we voor het zebrapad stonden te wachten bij uitgang Noord liep een raar mannetje doodleuk de weg op, terwijl de auto's nog groen licht hadden. Er werd getoeterd en geroepen vanaf de kant, maar zijn reactie was slechts "Ahjoh, 's toch Amsterdam, schijt hebben aan alles? Daarvoor zijn we hier toch?". Briljant.
Op het station zelf waren de stemmingen wisselend. Eén trein had denk ik errug veel vertraging aan de hoofden van de uitstappende passasiergs te zien, maar gelukkig waren er ook mensen met een beter humeur. Toen wij eindelijk de goede trein naar Amersfoort hadden gevonden deelde de machinist iets te vrolijk mede datwe inderdaad in de stoptrein naar Amersfoort zaten. Iedereen begon spontaan te klappen van deze vrolijke vent.
Iemand die op dat moment de coupé binnen kwam lopen stootte zijn hoofd en zijn vriend vroeg geschrokken: "Was dat je hoofd?!". De gewonde antwoordt met: "Ja, maar daar zit niks in dus dat kan geen kwaad".
Lang leve het goede humeur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten