Colt

En zo kwam de kou weer, maar ook de heldere lucht. De straten glimmen, denk maar niet dat ik nu op de fiets stap. Nee, het liefst binnen, weggekropen achter een gordijn en dekens met niets dan stilte. En het liefst mijn lief naast me na een lange nacht vol woorden en dromen van naalden en draden.
En met de kou komt de schemering. De veilige, dreigende schemering en donkerte. Vruchtbaar smaakt de lucht, maar ik houd de kaarsen brandend.
Door het glas komt de gele maan op boven het water en het Shell-logo, wat net een tweede maan lijkt als je niet goed kijkt. Het water weerspiegeld hen niet vanwege de wind.
En dan lig ik eens alleen, te wachten tot de dekens de warmte teruggeven die ik nog ergens moet hebben.