Back to life

29 juli 2009, 20:27 u.

Wat zal het hier donker worden. Nu al zie ik weinig, maar als de lichte gloed onder de wolken aan de horizon ook weg is, zal ik geen hand voor ogen meer kunnen zien. Er zijn hier geen lantaarnpalen die de lucht vervuilen, aan de overkant van de baai zijn slechts een paar lichten te zien. Waaronder, helemaal links, die van een vuurtoren. Elke paar seconden wordt het licht weerspiegeld in de zee. Verder kan ik ook de zee niet zien, ik hoor haar ruisen zelfs niet meer. Wel krekels, overal. Helemaal om me heen, behalve boven mij. Want boven mij rijst slechts het huis op, en ver daarboven - ook al lijkt het dichtbij - de wolken. De sterren kan ik niet zien. Zonder sterren is het nog donkerder.
Heel soms komt er een auto voorbij. Eerst zie ik dan bomen en een huisje oplichten door de koplampen, daarna pas de auto die voorbij komt. De auto hoor ik niet. Wat zal het hier stil zijn. Nu hoor ik alleen nog de krekels, maar als die ook stil worden, hoor ik echt niks meer. Het donkere koester ik. Dan kijk ik voor me en stel ik mijn ogen scherp op dichtbij, dan op ver weg. Dichtbij, ver weg. Er wordt niks onscherp op scherp in mijn beeld, want daar is niet genoeg licht voor. Het stille verdrijf ik, meer uit mijn hoofd dan uit mijn oren. Dat drukt te veel, ik voel het tegen mijn schedel beuken. Er is altijd wel passende muziek, een beetje rustig en niet te hard. De krekels kan ik er nog doorheen horen.
Het is nog donkerder geworden. De sterren lijken door de wolken heen te schijnen en het licht van de vuurtoren reikt verder dan eerst. Het wegglijden in het gekoesterde, met de muziek en het donkere.

Drifter

6 juli 2009, 13:19 u.

Het is vandaag de eerste dag voor mij in Bussum. Ik verblijf dus in het lelijke appartement van mijn opa en oma die op dit moment in Indonesië vertoeven. Very nice dichtbij alles dus.

Ik weet af en toe echt niet waar ik het moet zoeken, de laatste dagen. Van de warmte, de jeuk, de verveling, de afgrond. Als iemand hetzelfde heeft, sms dan WILJEIETSAFSPREKENWANTIKVERVEELME ON naar mijn nummer. Je mag ook tips sturen voor boeken die ik moet gaan lezen.
Zaterdag wordt de allerergste dag van de vakantie! Ik moet om 7 uur beginnen op de markt (tot 4 uur), en moet nog uit Bussum komen ook. Dat wordt dus om half 6 opstaan.

Ik denk dat ik het maar bij een kort berichtje laat vandaag, want ik weet gewoon niet wat ik moet schrijven. Het mag wel iets beter gaan.

In bikini door de grachten van Amsterdam

26 juni 2009, 18:22 u.

Háái. Mensen: school's out! Eindelijk, finalement, finally. In de laatste SE-week heb ik weer een paar mooie cijfers binnengesleept. Ze zijn wat saaier en minder revolutionair dan de vorige, maar hier zijn ze dan:
Aardrijkskunde: 6.3
Frans (informele brief): eerst een 4.6, toen herkanst naar een 6.4!
Nederlands (samenvatting): 7.0
Geschiedenis: 7.3
Engels mondeling: 7.3
Maatschappijleer: 7.5
Filosofie: 7.8
Wiskunde: 8.6
Zo, dat hebben we ook weer gehad. Voor ons nu slechts een (helaas niet-) eindeloze leegte, slechts hier en daar gevuld met een beetje op vakantie gaan met familie en vrienden en een paar zaterdaagjes op de markt. En aan het einde Lowlands.. Wat daarna komt, tja daar denken we nu even niet aan want dat is heel ongezond voor het vakantiegevoel.

Om het vakantiegevoel nog even wat beter te maken had ik bedacht om gister met een groepje gezellige mensen te gaan picknicken in het Maudje. Het was supermooi weer en niemand had iets beters te doen. Toen kwam er een nog beter idee van Iris/Tim en dat was om met z'n allen te gaan varen op de boot van Tim. In Amsterdam! Met 5 mooie grachtnimfen in bikini en Amstelgoden in zwembroek. Met wijn. Met stokbrood. Met een cake en met guacamole (alleen voor David).
We zijn in totaal waarschijnlijk op foto's te vinden van zo'n 100 toeristen in rondvaartboten (ik wist dat het er veel waren, maar zó veel?!). Uiteindelijk kwamen we de magere brug tegen en zijn we daar onderdoor de Amstel opgevaren. Ergens bij een molen hebben we eventjes aangelegd, een aantal van ons een duik genomen, en zijn we weer teruggegaan.
Jongens, het was heerlijk, bedankt voor deze dag. Moeten we zeker nog een keertje doen!

Twee jaar Pudna

14 juni 2009, 18:35 u.

Er is hier iets jarig, hoera, hoera, dat kun je wel zien dat is de web-log van Sophiieee. Vandaag, precies twee jaar geleden had ik besloten dat mijn eerste web-log (sophietjee.web-log.nl) een kutnaam had en maakte ik deze, nog steeds bestaande en populaire web-log aan. Daarom twee hoeraatjes voor Pudna: hoera! hoera!
En hoeveel lay-outs heeft arme pudna wel niet ondergaan, zo veel. Ik heb ze bijna allemaal nog. Het was een ongelooflijke moeilijke beslissing, maar hier is uiteindelijk mijn persoonlijke top 5:
1. De (rode) ballon.
2. Het kitch-hert.
3. Polaroids van de zee.
4. Elfje
5. 'Blommetjes'

I can drown in your eyes

6 juni 2009, 18:54 u.

Het is verschrikkelijk om te denken. En dan te denken aan wat je aan het denken bent, en dan op een kritische manier. Elke keer weer als ik dat doe, probeer ik er iets zinnigs over te zeggen. Dat is dan op zich niet zo verschrikkelijk, maar wát ik er dan over probeer te zeggen. Mijn god, het zo cliché! Telkens weer! Wat dan wel weer leuk is, dat is om cliché-zinnen/uitspraken te maken terwijl ze helemaal nergens op slaan. Maar als je het dan op zo'n manier zegt, dat het net echt lijkt, dan maakt dat niet uit want mensen denken er toch niet over na. Dat is het erge aan clichés: ze hebben totaal geen betekenis meer. Veel zijn er trouwens wel van waar, hoor, daar niet van. Maar je kan alles zo formuleren dat het super wijs en diepzinnig klinkt terwijl het absoluut nergens over gaat. Grappig wel, maar ook misleidend.

Ik heb trouwens Uggs gezien die nog leuk zijn ook. Ja, nee ik weet het, ik ben altijd zeer anti-Uggs geweest. Ben ik nog steeds, hoewel ietwat milder, maar deze wil ik wel even delen met jullie. Helaas alleen te vinden in kleuter- en kindermaten. Maarja, ze zijn toch iets te duur voor mij... Ze passen trouwens wel bij de nieuwe lay-out van m'n web-log, vind je niet?

Verder... Geweerwolft vrijdagavond. Echt SUPER spel. Ik heb wel 3 keer gewonnen! Twee keer als burger, één keer als weerwolf. De vierde keer werd ik gelijk dood gemaakt, maarja dat kwam nog goed uit want toen kon ik mijn fietsband oppompen die een paar grapjurken leeg hadden laten lopen (ik was nog een mazzelkont aangezien andere banden lek waren gestoken). David woont echt in een criminelenbuurtje daar! Na zijn feestje vorig jaar moest hij het Maudje in om de fietsen van Patricia en Malou uit het water te vissen. Verder heb ik wel alles overleeft.

xxx