6 juni 2008, 16:11 u.
It was a long and dark december, from the rooftops I remember, there was snow. White snow.
Dat we alle zes naar Coldplay mochten liet al zien dat we idioot veel geluk hadden, maar óók nog eens helemaal vooraan pal voor Chris Martin staan en na het optreden bij de artiestenuitgang nog handtekeningen, foto's en een handkus hebben gescoord? Dat is ècht niet normaal meer.
Het concert was heel erg gaaf. Kort, maar krachtig zal ik maar zeggen. Ze hebben in totaal 6 nummers gespeeld: Violet Hill, Clocks, Lovers in Japan, Sleep Chant, Viva la Vida en als slot: Fix You. Het duurde dus in totaal maar iets van 45 minuten. Maar we stonden helemaal vooraan, en het was zo mooi. Na het concert hebben we dus bij de artiestenuitgang gewacht, waar Guy, Will en Jon(ny) er al best snel aankwamen. De meeste van ons heeft geloof ik wel handtekeningen gescoord (ik niet, want ik had geen papier bij de hand). En toen moesten we nog een half uur wachten (Eleni en ik waren al bijna weggegaan!) maar eindelijk kwam toen ook Chris! Hij bleef best wel lang, en we stonden nu ook bijna helemaal vooraan omdat de meeste mensen al weg waren gegaan. Iedereen weer handtekeningen, maar ik had geen papier bij me dus ik vroeg of hij het op mijn hand kon zetten, maar toen (lees dit als heel dramatisch en romantisch) pakte hij mijn hand, zei "Hi dear, how are you doing?" , gaf er een kus(je) op en liep weer verder. Je snapt wel dat ik nu helemaal verliefd ben.
Malou en Patricia hebben nog een hele leuke foto (nou eigenlijk filmpje) gescoord met Chris, en Jesse een briljante foto met Chris. Iedereen is nog steeds helemaal gelukkig en nog half in trance (ik in ieder geval wel). Dit is genoeg geluk om ons door de laatste SE week te slaan, denk ik. Maar dan moet ik nu wel even gaan lernen!
de Sepia-foto's heb ik gemaakt, die andere heeft Eleni gemaakt. Zo dichtbij!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten